یاتاقانهای غلتشی (Roller Bearing) قطعات دقیق و حساسی هستند که تا زمانی که عیب در آنها پیشرفت نکرده باشد علامتی از وضعیت خود در دامنه کلی ارتعاشات و طیف فرکانسی نشان نمیدهند. یاتاقانهای غلتشی، به دلیل برخورد ساچمهها با سطوح داخلی و خارجی، ارتعاشات فرکانس متوسط تا بالا تولید میکنند، در نتیجه یکی از بهترین روش های پایش وضعیت اینگونه یاتاقانها قرائت ارتعاشات با واحد شتاب است، لیکن ابتدا باید ارتعاشات مربوط به عیوب عادی ماشین (ارتعاشات تا فرکانس های متوسط) از سیگنال حذف شوند. این ارتعاش را معمولاً پارامتر BC (Bearing Condition) میگویند و مقدار آن به صورت ضریبی از شتاب ثقل نشان داده میشود برای مثال وقتی میگوئیم 2g ارتعاش داریم یعنی مقدار ارتعاش دو برابر شتاب ثقل زمین است. [1]
سازندگان تجهیزات ارتعاشی، پارامترهای خاصی را جهت تعیین وضعیت یاتاقان تعریف کردهاند. به عنوان مثال شرکت IRD آمریکا از پارامترEnergy Spike ، شرکت B&K دانمارک از Crest Factor، شرکت VMI سوئد ازBCU(Bearing Condition Unit) و شرکت C-Cubed انگلیس و برخی دیگر از شرکتها از پارامتر BDU(Bearing Damage Unit) استفاده میکنند.
- نکته بسیار مهمی که باید در استفاده از این پارامتر در آنالیز ارتعاشات و ارزیابی وضعیت سلامت بیرینگ ها در نظر داشت اینست که، تنها به یک مرحله اندازه گیری و استناد به آن اکتفا نکرده و جهت اظهار نظر در خصوص وضعیت سلامت بیرینگ باید ترند مقادیر این پارامتر و بررسی روال تغییرات آن در گذر زمان را که در چند مرحله اندازه گیری شده است، مد نظر قرار داد.
نکته مهم دیگر عوامل مختلف از قبیل: عدم روانکاری صحیح، نصب نامناسب، بیرینگ نامرغوب یا تقلبی و کاویتاسیون تاثیر مستقیم بر مقدار این پارامتر داشته و ممکن است گاهی اوقات بالا بودن مقدار این پارامتر بیانگر خرابی بیرینگ نباشد.
لازم به ذکراست کلیه نمودارهای راهنما جهت تعیین میزان هشدار و خطر این پارامترها تجربی و پیشنهاد سازنده دستگاه بوده و یک دستورالعمل کلی می باشد و در هیچ استانداردی محدوده مجازی برای این پارامتر پیشنهاد نشدهاست.